Girne , Kıbrıs tatilimin vazgeçilmez durağıdır. Berrak sularında yüzmek, mavinin her tonunu hissetmek adeta bir terapi gibidir. Ancak Kapalı Maraş halka açıldığında, bu sefer rotamı Gazimagusa’ya çevirmeye karar verdim.
Kapalı Maraş’ ı çok merak ediyordum. 46 yıl boyunca kapalı kalan bu bölgenin Demokrasi Caddesi ve sahil kesiminin bir kısmı , 2020 yılında halkın ziyaretine açıldı. 1974 yılındaki Kıbrıs Barış Harekatı’ndan sonra kapatılan bu bölge, bir anlamda zamanın durduğu yer ve hayalet şehir olarak hafızalarda yer etmiş.
Kapalı Maraş’a girdiğinizde insan, zamanın nasıl durduğunu ve bir şehrin terk edilişinin ne kadar derin bir hikaye taşıdığını hissediyor. 1974 yılındaki Kıbrıs Barış Harekatı sırasında , bir gecede her şey değişmiş. O gece atılan bir bomba ile evlerinde yanan lambalar sönmeden, kıyafetler bile toplanamadan, insanlar apar topar yollara düşmüş. Bir gecede sokaklar bomboş kalmış. İnsanlar , doğup büyüdükleri, yaşadıkları yeri bir daha geri dönmemek üzere terk etmişler. Kıbrıs Barış Harekatı’nın ardından bölge, Türk yönetimine geçmiş ve o zamandan beri kapalı bir bölge olarak kalmış. Bölgeyi terk edenler büyük ölçüde Rum nüfusundan oluşuyormuş. Şehir , mülkiyet hakları ve uluslararası hukuk açısından tartışmalı bir statüye sahip.
1970 ‘lerde Kapalı Maraş , Akdeniz’in en popüler tatil destinasyonlarından biriymiş. Uzun sahilleri , lüks hotelleri ve hareketli sosyal hayatıyla ünlü şehir, adeta modern yaşamın ışıltılı bir vitriniymiş. Ancak gördüğünüz manzara, nostalji ve hüzün karışımı bir duyguyla sizi sarmalıyor.
Sokaklarda gezdikçe , geçmişin izlerini taşıyan tabelalar, yıkılmaya yüz tutmuş lüks villalar; yapıların camları kırılmış, duvarları dökülmüş ve zamanla doğa kendi düzenini geri almış. Kapalı Maraş , sizi bir zaman yolculuğuna çıkarıyor.
Kapalı Maraş’ın sahilleri, adanın en güzel kıyı şeritlerinden biri. Uzun bir kumsal , altın sarısı kumlar ve Akdeniz’in eşsiz mavisi….
Terk edilmiş sokaklarda dolaşırken ,o geceyi hayal ettim. İnsanların evlerini, eşyalarını , hatta anılarını geride bırakıp panik dolu kaçmalarını düşündüm. Beni en çok etkileyen şey, Kapalı Maraş’ın sessizliği oldu.
Şehirdeki en ünlü hotellerden biri olan , İngiliz Kraliyet aielesine ait , yedi yıldızlı olan Golden Sands hotel. İngiltere Kraliyet Ailesinin ricası üzerine , içerisindeki eşyalarla birlikta UNO askerleri tarafınca muhafaza altında , bölgeye giremiyorsunuz.
Uzaktan Golden Sands Hotel ‘in görünümü
Kapalı Maraş, o zamanın film yıldızları , ünlü iş adamlarının vazgeçilmez durağıymış. Sophia Loren, Elizabeth Taylor, Richard Burton, Brigitte Bordot gibi isimlerin tercih ettikleri tatil bölgesiymiş.
Sophia Loren ‘in villası, yılların ve bakımsızlığın izlerini taşısada zamansız güzelliğini hala kaybetmemiş. Bölgede dönemin mimarisini yansıtan lüks villalar ve tatil konutları bulunuyor.
Kaldığım hotel Kapalı Maraş’ın yanı başındaydı. Gündüz , sessiz sokaklarını keşfettikten sonra gece ise hotelden bu sessiz şehrin karanlıkta canlanan siluetini izlemek , beni hüzünlendirdi. Kapalı Maraş, hem gündüz hem de gece kendine özgü bir büyüye sahipti.
Kapalı Maraş , sadece terk edilmiş bir şehir değil , zamanın donmuş bir anıtı. Bir zamanlar lüks ve ihtişamla parlayan bu yer, şimdi hem bir hayalet şehre hem de tarih müzesine dönüşmüş durumda.
Bu terk edilmiş şehir , bana barışın ve çözümün insanlık için ne kadar vazgeçilmez olduğunu hatırlattı.
